Matapica

Ik heb al weer een tijdje niks meer van me laten horen, maar dit betekent niet dat er niks is gebeurd.

Als eerste zijn we met de buren naar matapica geweest. Hier zijn we met een boot naar toe gevaren, deze reis duurde 2,5 uur. Van de terug reis hebben Deem en ik niet veel mee gekregen en hebben we lekker geslapen. Ook hebben we op vogels geschoten. Super leuk, ik heb zelf ook nog geschoten. Er komt best veel kracht uit zo'n geweer dus ik voelde mijn schouder drie dagen later nog steeds. 

Na dat de vangst binnen was hebben we de vogels geplukt en opgegeten, toch wel een gek gezicht. 

Buiten alle leuke uitjes en feestjes loop ik ook nog gewoon stage. Dit gaat ook wel steeds beter, het blijft wennen aan de manier van werken en ik kan me iedere week weer verbazen. Maar ik kan het steeds beter vinden met de collega's, ik vond zelf dat dit aan het begin soms nog wel een stroef liep. Ook had ik vaak mis communicatie en begrepen we elkaar niet. Ik heb nog niet veel handelingen uitgevoerd maar wel afgesproken dat ik morgen iv medicatie ga geven, venapunctie en zuurstof toedienen. Ik ben benieuwd. Wel heb ik een infuus geprikt, alleen met trillende handen van de zenuwen is dit nog best een opgave. Blijven oefenen dan maar, die arme patiënten..

Donderdagavond zijn moeders en Brent aangekomen. Na een reis van 4 uur vertraging, 2,5 uur op het vliegveld en 1,5 uur in de auto kwamen ze aan in Paramaribo. We hebben vooral lekker gegeten met z'n alle en gezwommen. Ook zijn we naar fort Zeelandia geweest, dit keer een iets minder leuke gids dan toen ik ging.

Ook Ems is weer terug in SU!! Ik heb deze week drie keer op het vliegveld gestaan, en morgen komt vaders ook nog langs. Dan zijn we allemaal compleet.