Onze nieuwe stage!

6 februari 2018 - Paramaribo, Suriname

Tweede stage dag zit er al weer op, en ik ben gesloopt. Alles is anders dan in Nederland. Gister ochtend werden we om 9 uur verwacht bij het RCR medical Centre. Er waren nog andere Surinaamse stagiaires die ook voor het eerst begonnen, zij volgen een hele andere opleiding en hebben een andere functie in het ziekenhuis. We hebben met elkaar een rondleiding gekregen van onze begeleiders. Ook kregen we een korte presentatie over het bedrijf. Na de de rondleiding werden we op onze afdeling geplaatst, hier hebben we met de hoofdzuster ons rooster gepland. Op de afdeling werden we een beetje aan ons lot overgelaten en werden we genegeerd door de andere zusters. Gelukkig konden we in de pauze met de andere stagiaires iets eten, en hebben we vrijdag na werk met elkaar afgesproken om iets te gaan drinken. Een van de meiden woont bij ons in de straat, van haar hebben we een welkoms drankje gekregen en mogen we meerijden! Echt heel lief. 

Gelukkig ging onze tweede dag al veel beter! Er waren ander collega's en we hebben kregen gelijk veel verantwoordelijkheid. Ik had vandaag de zorg van een man van 1e klasse en is besmet met een besmettelijk virus. Dus ik helemaal ingepakt met een haarnetje, mondkapje, lang schort, handschoenen en bescherming voor mijn schoenen de kamer in. Heerlijk met 31 graden in een kamer zonder airco! Het zweet stond binnen twee tellen al op mn voorhoofd. 
Verder was het wel leuk om te doen, ik had gelijk een overleg met de hoofdzuster, manager en familie over de verzorging van deze man. Het is de bedoeling dat meneer door mij en een andere zuster zoveel mogelijk verzorgd word. Ook is het een complexe casus dus kan ik er veel van leren. 
Verder zijn er natuurlijk heel veel verschillen vergeleken met Nederland, zo staan de medicijnen niet achter een slot. Word alles met de hand op papier geschreven, zoals rapportages en overdachten van artsen. Ook niet altijd makkelijk, van het handschrift van de artsen zijn niet te lezen! 

Wat ik in mijn andere blogs vergeten ben te schrijven is dat het verkeer DRAMA is, er word constant getoeterd om je heen. Ook hebben we in de eerste twee dagen al twee verkeersongelukken mee gemaakt. Dus een auto huren zit er niet in. 

2 Reacties

  1. Suzan:
    6 februari 2018
    Super leuk om mee te lezen
    Ga je zeker blijven volgen succes met je verdere stage en alle indrukken enne ben blij dat wij geen pen en papier meer hebben al die onleesbare handschriften kan je zo fouten mee maken
  2. Rob:
    7 februari 2018
    Leuk Juul, fijn dat de 2e dag beter is geworden. Het lijkt me best even wennen, maar mooi dat je dan gelijk zo'n complexe patiënt krijgt.. leerzaam!! Heel veel plezier en idd... beter geen auto huren dan :-)